تولید پوشاک با پرینتر سه بعدی!

اگر شما هم فکر می‌کنید پرینتر سه بعدی ربطی به لباس ندارد، سخت در اشتباهید! ترکیب هنر و علم یک چالش بزرگ برای انسان هاست و امروزه کاربرد پرینتر سه بعدی در صنعت پوشاک در حال گسترش است. از مزایای این روش در مقایسه با روش‌های تولید سنتی می‌توان به طراحی سریع‌تر، زمان تولید کمتر و هزینه‌های پایین‌تر مربوط به گرفتن موجودی، انبارداری، بسته بندی و حمل و نقل اشاره کرد.

ورود این دستگاه به صنعت مد، به طراحان عزیز برای تولید لباس و سفارشی کردن آن با مواد و ساختارهای مختلف کمک کرده و باعث بیشتر شدن خلاقیت آنها می‌شود. پنج روش چاپ سه‌بعدی که بیشتر برای تولید محصولات در صنعت مد و پوشاک استفاده می‌شود، عبارتند از: استریولیتوگرافی(SLA)، SLS، FDM ، پلی جت و بایندر جتینگ که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند.

شروع یک دوره جدید در دنیای مد

چارلز هال، یکی از بنیان‌گذاران، نایب ‌رئیس اجرایی و CTO سیستم‌های سه‌بعدی، از اولین مهندسانی بود که ایده چاپ سه‌بعدی را مطرح کرد. او در اوایل دهه ۱۹۸0، فرآیند تصویربرداری جامد معروف به استریولیتوگرافی را اختراع کرد - یکی از اولین و پرکاربردترین اشکال پرینت سه بعدی. از آن زمان به بعد، تکنولوژی چاپ سه بعدی شاهد پیشرفت‌های چشمگیری بوده‌است. امروزه پرینترهای سه بعدی موجود در بازار در مقایسه با نمونۀ اولیه چارلز پیشرفت‌های زیادی کرده‌اند. موج جدید پرینترهای ارزان‌تر، کوچک‌تر و سریع‌تر موازی با صنعت در حال تغییر جهان، در حال تکمیل‌شدن هستند و در حال حاضر چنین طرح‌های ابتکاری، مدل زنجیرۀ ارزش چندین صنعت از جمله صنعت پوشاک را تغییر داده‌اند. فن‌آوری چاپ سه‌بعدی بر تأمین، تولید، تدارکات و حتی مصرف نیز تاثیر می‌گذارد.

                                                                                                         

به لطف هزینۀ پایین، رویکرد بدون پسماند و انعطاف‌پذیری در طراحی، فن‌آوری چاپ سه بعدی به طراحان مد قدرت آزمایش با مواد و ساختارهای نوآورانه را می‌دهد که بازار قبلاً هرگز آن را ندیده است.
جالب است بدانید که تکنولوژی چاپ سه‌بعدی می‌تواند عاملی مهم در توسعه پایدار باشد. این فن‌آوری نیاز به حمل و نقل کالا در سراسر جهان را از بین می‌برد، زیرا می‌توان آن را در هر مکانی چاپ و تولید کرد. علاوه بر این، چاپگرهای سه بعدی قابلیت استفاده از مواد قابل بازیافت در مرحله تولید را دارند، در نتیجه می‌توان به سطح پسماند صفر که از موارد اصلی توسعه پایدار است، دست یافت. البته لازم به ذکر است که این تازه آغاز کار است و هنوز برخی از کاربردهای انقلابی‌تر تکنولوژی چاپ سه‌بعدی برای صنعت مد قابل اجرا نیست.

طراحان مد بیشتر از اسکن سه‌بعدی بدن با استفاده از فن‌آوری چاپ سه‌بعدی استفاده می‌کنند تا لباس‌های سفارشی تهیه کنند. مزایای اصلی چاپ سه بعدی بعد از بحث توسعه پایدار، امکان توسعه مد شخصی و گسترش تولیدات این مد است. چنین نوآوری به علاقه مندان مد اجازه می‌دهد تا یک سطح خاص و سفارشی از کالاهای مورد نظر خود را تجربه کنند. علاوه بر این، برندهای مد نیز می‌توانند از گردش سریع‌تر چرخه تولید و فروش بهره‌مند شوند.

کاربرد پرینتر سه بعدی در صنعت مد

یکی از پیشگامان جنبش مد نوآوری، آریس ون هرپن، یک طراح هلندی است که به ادغام فناوری با هنرهای مد لباس سنتی در جهان شهرت دارد. آثار جذاب ون هرپن دنیای مد را از سال ۲۰۱۰ جادو کرده‌اند.
به طور مشابه، در سال ۲۰۱۱، یک برند مبتکرانه، به نامContinuum ، تلاش کرد که استفاده از چاپ سه بعدی را در صنعت پوشاک به جریان بیاندازد. این شرکت یک نمونه اولیه متشکل از یک لباس شنای زنانه چاپ شده با پرینتر سه بعدی را به عنوان یک جایگزین برای لباس‌های شنای کلاسیک راه‌اندازی کرد.
در یک پروژه مشابه دیگر، Danit Peleg  خود را به عنوان یک طراح مد سه بعدی مطرح کرد. آخرین مجموعۀ Danit  تنها از طریق فن‌آوری چاپ سه بعدی ساخته شده‌ و هدف آن رسیدن به سطحی از سادگی است که کاربران بتوانند لباس‌های سه بعدی خود را در خانه چاپ کنند. بسیاری از متخصصان، آثار Danit را به عنوان نشانه‌ای از نحوۀ تاثیر تکنولوژی چاپ سه بعدی بر صنعت مد می‌بینند و از پارچه‌های سنتی در طرح‌های آینده خود استفاده می‌کنند.

در یک مطالعه خلاقانه که در دانشگاه آرکانزاس صورت گرفت، یک لباس چاپ شده با پرینتر سه‌بعدی را با لباس‌های ساخته‌شده از پارچه‌های معمولی به منظور تست ظرفیت چاپگرهای سه بعدی که برای چاپ پوشاک استفاده می‌شوند، مقایسه کردند. نتایج بدست آمده نشان داد که این لباس‌ها ویژگی‌هایی مشابه دارند. اگرچه تکنولوژی چاپ سه بعدی پتانسیل فوق‌العاده‌ای برای رشد صنعت پوشاک نشان می‌دهد، اما هنوز هم برای تولید انبوه، به هماهنگی بیشتر بین تولید کنندگان مد و مصرف کنندگان نیاز دارد. این پذیرش ضعیف تکنولوژی سه بعدی در بازار به دلیل محدودیت‌های تکنولوژی فعلی مانند سطح دقت و زمان لازم برای ایجاد محصول و همچنین ناتوانی دستگاه‌ها در استفاده از محدوده گسترده‌ای از مواد است. از این رو، تحقیقات آینده برای موفقیت و به دست آوردن مقبولیت بیشتر تکنولوژی چاپ سه بعدی در طراحی و مد، باید نگاهی عمیق‌تر به اولویت‌های مشتریان داشته باشند.

لباس‌های چاپ شده توسط پرینتر سه‌بعدی

تا به امروز، فناوری چاپ سه‌بعدی قادر نیست برای مصرف کنندگان مواردی که آن‌ها در خانه احساس نیاز می‌کنند چاپ کند و طراحان با مشکلاتی در به اشتراک گذاری مدل‌های سه‌بعدی خود با کاربران و خریداران احتمالی مواجه هستند. با این حال، تعدادی از شرکت‌های نوپا در حال رفع این چالش‌ها هستند. به عنوان مثال، Thingiverse یک پلت فرم آنلاین است که اشتراک گذاری فایل دیجیتالی طراحی را تسهیل می‌کند.

مرجع: سایت رسمی نساجی دات کام